KNIGHT of CUPS

 

            Anti Hollywood filmi, bir Terrence Malick sineması niteliği, 2015 üretimi, Knight of Cups. Genç bir adamın (Christian Bale) kesif belirsizlikte gerçek aşkı arayışının drama karşıtı öyküsü. Rejimantasyonu denli avant-garde görüntü kurgusu ve tek sözcük öykücüğüyle yine kamerayı en ayrımlı açılara koyan özgün bir Malick filmi. Lineer olmayan, kurguyla, tüm filmlerinde olduğu üzere varoluşçu suallere yanıt olmayı beceriyor. Uvertüründe de ikaz ettiği üzere, ‘Bu filmin yapımcıları, filmi ortalama ses düzeyinin üzerinde izlemenizi önerir.’ Knight of Cups bilindik dramayı alt üst etmekle dramadışı bir konu akışına sahip. Tüm varlığını yaşam ve ölüm denli gizem barındıran aşk üzerine kuruyor. Malick filmlerinde görmeye alıştığımız üzere, karakterin tutarsız eylemleriyle dışa vurmuş içleminin bu kez olağan bir erek uğruna çapraşık döngü içinde dağılışını izliyoruz. Bu parçacıklar sonra yine bütünleşerek bir yeniden doğuşla başladığı noktaya dönüyor. Peki, bunca gereklilik niye? Cefa, keder, beklentiler, sonsuz arayışla birleşmekle neye hizmet etmekteler? İnsanın kendini yitirdiği gerçeklikte, düşleri suçlu gösteren, onları tabi kılanla aynı şey mi? Sonsuz suallere, soyut monologlarla tepki veren Rick’in hali böyle. Yaşam misali baştan sona koca belirsizliğin belirginleştiği öteler ötesi bir görsellik. Hollywood filmleri için senaryo yazarlığı yapan Rick’in, tek eksiği gerçek mutluluktur. Çok sevdiği erkek kardeşini de kaybedince kendini gerçek aşkın arayışı içinde bulur…

Filmin müzik albümünde yer alan ve filmle harmonileşen Exodus senfonisi, 1932 Polonya doğumlu kompozitör Wojciech Kilar‘a ait. Kilar, Coppola‘nın, Bram Stoker’s Dracula, Polanski‘nin Death and the Maiden, The Pianist (Chopin ve Beethoven hariç) filmlerinin müziklerini yapmıştır. Çağımızın en önemli bestecilerinden olmakla yalnızca film müzikleriyle değil, aynı zamanda orkestral eserleriyle de bilinmektedir. Çağdaşları Krzysztof Penderecki ve Henryk Górecki gibi dev isimlerle birlikte 1960‘ların avant-garde akımının en tesir edici kişiliklerindendir. Missa Pro Pace, Requiem Father Kolbe, Woodwind Quintet gibi muazzam eserler üretmiştir. Filmle tamamen özleşen Exodus, Terrence Malick‘ten Wojciech Kilar‘a minnettir…

120 dakika sürede olağandışı tanıdık bir tesir, aşkı niteleyen film, insan özü, gerçek aşkın peşinden sürükleniyor. Sonu itibariyle döngüye erdiğinde arayışın daimiliğini vurguluyor. 30 Kasım 1943, Ottawa, Illinois doğumlu Suryani asıllı ABD‘li yönetmen, Terrence Malick‘in 1969‘dan günümüze dek kariyerinde sadece beş uzun metrajı bulunmakta. 1978 yapımı, Day of Heaven ile uluslararası üne kavuştu, lakin sinemaya 20 yıl ara verdi. 1998‘de, The Thin Red Line filmiyle 1998 En İyi Yönetmen Akademi Ödülü‘ne aday görüldü.  Aynı filmle 49. Berlin Uluslararası Film Festivali‘nde Altın Ayı ödülünü kazandı. 2011‘de ise, 64. Cannes Film Festivali‘nde The Tree of Life filmiyle Altın Palmiye kazandı. Aynı zamanda, Jack Nicholson‘ın 1971 yapımı bağımsız Amerikan filmi, Drive, He Said ve akabinde yine 1971‘de serinin ilk filmi, Clint Eastwood‘un başrolü Dirty Harry‘nin senaristliğini yaptı… Filmin tek başrolü, Christian Bale. Yardımcı rollerde, Cate Blanchett, Natalie Portman, Antonio Banderas ve birçok ünlü isimle bir zamanların Love Story‘sinden (1970) Ryan O’Neal‘ı görmek mümkün…

        Knight of Cups, hepimizin alttan arayışında olduğu gerçeğin izinden giden çok büyük bir film. Büyük diye niteledim çünkü örtüklüğü altında, derininden sizi çekip çıkaran ve filmin başında ne iseniz, sonunda da o halden bir şey yitirmediğinizi, sadece tek gerçek eksikliğinizi duyumsatan bir yapıntı. Filmden sanat eseri olarak söz etmek sanırım yerinde olur. Nitekim Malick‘in Magnum opus‘u desek yeğdir. Çekimleri Mayıs 2013‘te başlamış, ilk olarak 8 Şubat 2015‘te Berlin Uluslararası Film Festivali‘nde gösterilmiştir. Türkiye’de 3 Ekim 2015‘te Film Ekimi‘nde, 4 Mart 2016‘da sinemalarda gösterime girmiştir. Tek ve en sevdiğim film, Knight of Cups‘ı film misali değil, yaşamın muğlaklığında izlemenizi öneriyorum. Tabi kulaklıkla, en yüksek seviye seste…