Higehiro: After Being Rejected, I Shaved and Took in a High School Runaway - Hige wo Soru. Soshite Joshi Kōsei o Hirō

LİSELİM

Çok kötü bir gün geçirdiniz. İşten dönüyorsunuz yahut gittiğiniz yer neresi ise, duygu durumunuz alt üst olmuş. Sevdiğiniz bir kız tarafından reddedilmiş olabilirsiniz; üstüne kız, erkek arkadaşı olduğunu söylemiş olabilir… Eviniz yakınlarında az öteden size bakan mütebessim bir yüz görüyorsunuz. Adını koyamadığınız bir yakınlık sizi, o kişiye çekiyor. Bu kimse, lise çağlarında genç bir kız. Üniforması üzerinde, kaldırım kenarına, sokak lambası direği yanına oturmuş, nerdeyse sizinkine denk alttan ağlamaklı ifadeyle sizi izlese de, yine de gülümsüyor. Derininize ittiğiniz bir şeye dokunan o tebessüm, sizi çok öte olmayan geçmişinize götürüyor. Karşınızda az muzipçe dikilmiş alttan şirin gözleri ile size bakan bu liseli kız, sizden bir ricada bulunuyor; öyle bir şey ki, eskitemediğiniz bir sebeple, buna razı geliyorsunuz. Birbiriniz için hâlâ yabancıyken, gidecek yeri olmayan bu kişinin, tek geceliğine de olsa, yanınızda kalmasına olanak tanıyorsunuz. Bir gün, on gün, bir ay derken, çamaşırlarınızı yıkıyor, ütünüzü yapıyor, yemeğinizi pişiriyor, ev hâliniz birden hiç olmadığınca düzene giriyor; yarım yıl geçiyorsunuz bu kızla. O esnalar, işyerinizde tek taraflı hoşlandığınız ancak karşılık bulamadığınız kadın üstünüz, sizinle yeniden yemeğe çıkıyor ve bu kez size ilkin söylediklerinde samimi olmadığını, aslında sizden çok hoşlandığını söylüyor. Üstüne, birkaç yaş küçüğünüz yardımcınız, yetiştirdiğiniz bir kız, size yakın davranmağa başlıyor ve bir müddet ardından o da, size gerçek hislerini açıklıyor…

Hiçbir şeyin görmek istediğiniz gibi olamadığını anlıyorsunuz. Her şeyi ve herkesi, oldukları gibi görmeğe başlıyorsunuz. Liseli kız ise, kendisine, hayatınızda karşılıksız olarak yer verdiğiniz için bir biçimde bunun bedelini ödemek ereği ile cinsel yakınlaşmayı önerse de ve bazen bunu doğrudan istese de, aranızda hiçbir duygusal yakınlaşma olmasına müsaade etmiyorsunuz. Ağır gelen yalnızlık yükünü atmanızı sağlayan bu kişi bir mânâda dokunulmaz, saf bir imge oluyor sizin için. Yakın mazinizde, olmamış, bir gerekçeyle yarım kalmış olana dokunan, geçmişin timsali bu kıza bir ağabey, ailesi yerine geçebilecek bir koruyucu oluyorsunuz. Oysa hissettikleriniz çok başka. Bunu, gizlilikle kabûllenmeğe başladığınız zaman, onunla ilgili gerçeği, evinden ıraklaşmasına illet, durumunu öğreniyorsunuz. Onu, yaralı bir yetişkin gibi görmeğe başlıyorsunuz. Aylardır yanınızda olup, iyi-kötü zamanlarınızı paylaşan bu genç kıza yardımcı olmak arzusu başat geliyor; onu ait olduğu yere, evine götürüyorsunuz…

Babasının terk ettiği, annesinin nefret ettiği, ağabeyinin önemsemediği kızın, yaşamını elinizden geldiğince doğru biçimde değiştirmeğe uğraşıyorsunuz. Bunda, kısmen başarılı oluyorsunuz. Sonra, eve döneceğiniz zaman kız, çehresinden yitmeyen ilk zamanlar ki, tebessümü ve parlayan gözleriyle gözlerinizin içine bakarak, sizi sevdiğini söylüyor. Boğazınız düğümleniyor, direnç alırca yumruğunuzu sıkıyorsunuz. İlkin ifadesiz yüzle, ardılında yetişkin edâyla, onu reddediyorsunuz. Aylar ardından evinizde yalnız geçirdiğiniz zamanlar, yemek pişirmeyi, haricî ev işlerini yapmağı denerken, hatırınıza, o geliyor. Yine boğazınız düğümleniyor, ağlayacak oluyorsunuz. Bir akşam iş dönüşü, sokağınıza doğru yürürken, karşıda, kaldırım kenarına, sokak lambası direği yanına oturmuş birini görüyorsunuz. Ona doğru yaklaşıyorsunuz. Bir yıl ardından yine aynı yerde oturan bu kişi, o kız. Bu kez üzerinde üniforması yerine uzun, bol bir elbise var. Güleç çehreyle size alttan bakarak, -Bu gece, evinizde kalabilir miyim? diye sual ediyor…

Genç yetişkinler ve kısmen yetişkinleri hedef alan hafif roman(Light Novel), türünde manga’yı andırır çizgisellikte, Higehiro: After Being Rejected, I Shaved and Took in a High School Runaway - Hige wo Soru. Soshite Joshi Kōsei o Hirō - ひげを剃る。そして女子高生を拾う。Türkçe’si, Tıraş ol ve liseli bir kız al, olan, Shimesaba tarafından yazılıp,  booota tarafından çizilen seri, Mart 2017’den beri yayımlanmaktadır. Ayrıca manga uyarlaması da bulunmakla, Kasım 2018’den bu yana yayımlanmaktadır…

Çok talep gören, bilindik hikâyesi, tipik ıraları itibariyle olağan biçimde epey ilgi çeken türevleri gibi hemen anime T.V. dizisi düşünülmüş ve 26 Aralık 2019'da, anime uyarlaması duyurulmuş. Yapımı bir buçuk yıl denli süren anime, 5 Nisan - 28 Haziran 2021 tarihleri arasında, yirmi dörder dakikadan, on üç bölüm olarak yayınlandı. Serinin tasarımı, Dream Shift adlı anime yapım şirketi tarafından üretilen, Project No.9 tarafından canlandırılan Higehiro, Deko Akao ve Manabu Kamikita mahlaslı bir yönetmen-kendini gizliyor…- tarafından idare edilmiş. Dizinin başlangıç ve bitiş akışı müzikleri, Tomoki Kikuya denetiminde üretilmiş. Sekiz genç kızdan oluşan Japon ‘idol’ topluluğu Dialogue+, açılış şarkısı Omoide Shiritori’yi, Japon seslendirme sanatçısı ve şarkıcı Kaori Ishihara ise, bitiş şarkısı ‘Plastic Smile’’ı, seslendirmişler…

Ana karnındayken terk edip, giden babanın yoksunluğu, hâmile kaldıktan sonra, aldatılıp, eşi tarafından terk edilen kadının ezik gururundan ötürü evlâtlarına saçtığı nefret, iki temel bilinçaltı durumu eş zamanlı çatışma ortamına yerleştiriyor. Sayu Ogiwara yani liseli kızımız, olumsuz baba karmaşasını büsbütün, anne karmaşasını ise, kısmen yaşıyor. Derininde yer etmiş diğer acısı, tek arkadaşının aynı sınıfta olan liseli bir kızın, okulda gördüğü zorbalıkları daha fazla kaldıramayıp, intihar etmesi ile başlıyor. Temsili açıdan, Sayu’nun, ölgün ruhunu simgeleyen işlev üstleniyor. Bu ruhu, tam da öldüğü yerde dirilten, evinde kaldığı yirmi altı yaşında Yoshida oluyor. Ancak o raddeye değin uzun zaman evinden ırak olan ve pek çok erkek ile birlikte olan Sayu, bunu, mesleği misali bir nevi meleke hâline getirmiş. Onun için bir erkek ile seks yapmak oldukça olağan bir durum. Zaten, Yoshida’nın evinde kalırken de, bunun hep çağrıştırıyor ya da doğrudan teklif ediyor. Yoshida ise, anababa ilgisinden yoksun, bu yeniyetme kızdan yararlanmayarak, ağabey, baba harmanı koruyucu bir imge konumunda oluyor. Üstüne kızın, anne evine dönmesini sağlayarak, yaptıklarından sonra annesi tarafından kabûl edilmesine olanak yaratıyor…

Eril erkle örülü bir Dünya’dan yarar görmeyen örselenmiş genç kızın, ana bağrına dönüşü, kadın-erkek beraberliği temelli toplumsal yapının çöküşünü simgeliyor. Tipik biçimde, sözde ‘kadın hakları savunuculuğu’ altında, saldırgan ‘feminist’ çağrışımlar barındıran görsel anlatı, illâki erkeğin koruyuculuğuna gereksinmeyen, onun yanından ayrıldığı takdirde, henüz reşit olmamasına karşın dişiliği sayesinde ayakları üzerlerinden durabilen çok genç bir kadın görmemiz isteniyor. Daha doğrusu, bu nevi durumlarda, ‘sanayi sineması’ algısında olduğu üzere kafamız sertçe tutulup, bakmamız istenen yere zorla çevriliyor. Görülen şey, duyarsız yığınlar üzerinden inşa edilen ‘Yeni Dünya’ düzeninin, tutarsız, sözde hakikatlerinden ibaret asılsız bir durum oluyor. Tabi, düşünmeyen kitlelerce, yüzleşilen olgunun gerçekliği, pek fark etmiyor…

Tıraş ol ve liseli bir kız al - Hige wo Soru. Soshite Joshi Kōsei o Hirō Yüzünü sinekkaydı tıraşlayan erkeğin dişi(Feminen), -Bu gece evinizde kalabilir miyim? En saf dönemlerinde, içlerinde erdişi yanı keşfetmesi istenen ilk gençlik zamanlarında kızların, başlarına buyruk, gelişigüzel istedikleri adam ya da kızla-kadınla beraber olmalarının, bir nevi ‘özgürlük’ kisvesi olarak yedirilmesi, ülkemizde de, iki binler(milenyum) başlarında, televizyonlarda, temel tüketim nesnesi üzerinden ‘özgür kız’ olarak lânse edilen yönelim, günümüzde, Dünya’nın tamamında müzik, T.V. programı, dizi ve filmlerle, son çeyrek asırda ‘medya ve internet’ kültüründe sıklıkla rastlaştığımız bir durum. Bu bağlamda erkeği, kadın karşısına yerleştirdiği konum, kardeşi veya yeğeni yaşında erin kızlardan hoşlanan ‘iktidarsız sübyancı’nın, kendilerine bağımlı kılmak adına ruhsal durumlarını alt üst ettikleri kız çocuklarını yetiştirme şekillerinden zerre kaygı duymayan kadınlara, acımasız gülünç bir imge olmasıdır. Evine dönen yaramaz kıza, annesinin, sert tokadının, Sayu’nun, yumuşak yüzünde patlayışı, anne hatasızmışçasına, güya kendisinden sökülüp, alınan saflığının ömrünce anımsayacağı kaba simgesi oluyor…

Sayu’nun, Yoshida’ya, aslında karşılıksız olmayan aşkı, Yoshida’nın çalıştığı kurumda, bölüm şefi Airi Gotō’ya ilkin karşılıksız kalan aşkı, Yoshida’nın, yardımcısı Yuzuha Mishima adlı kızın, Yoshida’ya tek taraflı aşkı, tuhaf kaçan fakat olağan gösterilen bir aidiyetsizlik duygusu yaratıyor. “Kimse, kimseye ait değildir ve herkes herkesindir.” özdeyişi ile insanlık ötesi, muğlak bir durum, ‘aşk üçlüsü’ yaratıyor. Kişinin, bağlılık, tek eşlilik, adap gibi toplumsal yetilerini alt üst etmeğe odaklı bu yaklaşım, doğrudan tanık gösterilen birtakım unsurlarla doğruluğa indirgeniyor…

Nihâyetinde Higehiro, türevlerinden ayrımsız, fakat nereye dokunacağını bilen daha duygu yoğunluklu, hemen herkese hitap eden tipik algı ürünü olarak yansıyor. Benzeri After the Rain’den, çok daha bilinçaltı odaklı bir anlatıya iye. Zira After the Rain’de, karşılanmamış çok sual açıkta kalmıştı. Bilhassa, Sayu’nun ruhsal belirsizliği nerdeyse son bölüme değin kapalılığını koruyor. On ikinci bölümde, gece lise binası çatısında, ‘feminen’ koruyucu erkeği sayesinde yakın geçmişi-kanayan yarası ile yüzleşmesi, patlama(Klimaks/Climax) noktasına, örselenmiş erinin, fedakâr kırılganlığıyla erdiriyor. Sayu’nun yüzüne bir yel esiyor. İntihar edip, ölen kız arkadaşı ruhunu temsilen rüzgâr, Sayu’nun, kendi eliyle verdiği hâlde, sözde kendisinden zorla alınan yani önemsemediği erdenliğini-ilk gençliğini, gözyaşlarıyla uğurluyor. -Nerdeyse, evden kaçış sebebini de, doğrudan erkeğe bağlayacak-

Görmeğe alıştığımız, sapıkça ve tüm kötücül yaklaşımların olağanlık düzlemine indirgendiği zamanda, Higehiro ve türevleri gibi görsel, yazınsal icraatlar, gayet hoş karşılanıyor…